Ένας από τους κορυφαίους αθλητές στίβου όλων των εποχών, έχοντας γράψει πολλά κεφάλαια στην ιστορία του αθλήματος, αποφάσισε να κρεμάσει την… κάπα του. Ο Σούπερμαν, Φελίξ Σάντσες ανακοίνωσε πως εγκαταλείπει την ενεργό δράση. Το αγώνισμα των 400μ. εμποδίων αλλά και ολόκληρος ο στίβος, έγιναν φτωχότεροι…
Πηγή: sportsfeed.gr
O γεννημένος στη Νέα Υόρκη και μεγαλωμένος στην Καλιφόρνια, Δομινικανός, υπήρξε η έκδοση Έντγουιν Μόοζες των 00s. Από το 2001 μέχρι το 2004 κέρδισε 43 συνεχόμενου αγώνες στα 400μ. εμπόδια! Στις 28 Αυγούστου το 2014, στους Ολυμπιακούς της Αθήνας κέρδισε το πρώτο χρυσό μετάλλιο στην ιστορία της Δομινικανής Δημοκρατίας και αμέσως, η κυβέρνηση έδωσε το όνομα του στο μεγαλύτερο στάδιο της χώρας.
Οι ιστορίες που συνοδεύουν τον εκπληκτικό αυτό αθλητή είναι πολλές. Μία από αυτές αφορά το κόκκινο βραχιόλι που φορούσε καθ’ όλη τη διάρκεια του αήττητου σερί του. Ξεκίνησε να το φοράει, αμέσως μετά τη συμμετοχή του στους Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000 (ήταν αναμνηστικό των αθλητών από την τελετή έναρξης), για να του θυμίζει την αποτυχία του να προκριθεί στον τελικό του αγωνίσματος του. Με αυτό το περικάρπιο έκανε το σερί των 43 νικών και αμέσως μετά τον τελικό της Αθήνας το δώρισε σε μια δημοπρασία. Όταν όμως κλήθηκε να αγωνιστει για πρώτη φορά χωρίς αυτό, στο μίτινγκ των Βρυξελλών, τραυματίστηκε στο πόδι και εγκατέλειψε τον αγώνα…
Ακολούθησαν επτά χρόνια, με τον Σάντσες να ταλαιπωρείται από τραυματισμούς και να μην καταφέρνει να κερδίσει κανέναν μεγάλο τίτλο. Το 2007 ήταν δεύτερος στο παγκόσμιο της Οσάκα πίσω από τον Αμερικανό Κέρον Κλέμεντ (47.61 έναντι 48.01) και στη συνέχεια αρκέστηκε σε αργυρά και χάλκινα μετάλλια στους αγώνες της Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής.
Στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, δε θα αγωνιζόταν λόγω τραυματισμού. Όμως ο πρόεδρος της Ολυμπιακής επιτροπής της Δομινικανής Δημοκρατίας του ζήτησε να είναι ο σημαιοφόρος είτε αγωνιστεί είτε όχι. Μετά την τελετή ένιωσε εκπληκτικά από την ατμόσφαιρα και αποφάσισε να αγωνιστεί. Όμως την παραμονή των προκριματικών, τον ενημέρωσαν ότι πέθανε η αγαπημένη του γιαγιά. Αυτό τον… άδειασε και στον προκριματικό δεν προσπάθησε καν να διεκδικήσει κάποια θέση στον ημιτελικό. Αυτό τον διέλυσε…
Μέχρι που το 2012, σε ηλικία 34 ετών έγινε ο γηραιότερος αθλητής που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στα 400μ. εμπόδια με μία πραγματικά εκπληκτική κούρσα. Με 47.63 (ίδια επίδοση με αυτή του 2004 στην Αθήνα) πήρε το χρυσό αφήνοντας πίσω του τον Αμερικανό Μάικλ Τίνσλεϊ με 47.91 και το μεγάλο φαβορί, Χαβιέ Κούλσον με 48.10. Mετά τον τερματισμό, έβγαλε μια φωτογραφία που είχε πάνω του, με τον ίδιο και την αγαπημένη του γιαγιά την οποία είχε χάσει πριν από τους Ολυμπιακούς του 2008 στο Πεκίνο, γονάτισε στο ταρτάν και άρχισε να κλαίει με ένα ολόκληρο στάδιο να τον αποθεώνει.
Ο Σούπερμαν αποθεώθηκε όμως αυτό ήταν και το τελευταίο του μετάλλιο. Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που ακολούθησε το 2013 στη Μόσχα, ήταν 5ος στον τελικό με 48.22. Ωστόσο όμως έχει καταγράψει ένα φοβερό ρεκόρ το οποίο μοιράζεται με δυο μόλις αθλητές. Έχει αγωνιστεί σε επτά συνεχόμενους τελικούς παγκοσμίου πρωταθλήματος. Μόνο ο Σάντζες, ο τρομερός Εζέκιελ Κεμπόι (3.000μ. στιπλ) και ο Μπουαμπντελάχ Ταχρί (3.000μ. στιπλ) το έχουν καταφέρει.
Οι ιστορίες που συνοδεύουν τον εκπληκτικό αυτό αθλητή είναι πολλές. Μία από αυτές αφορά το κόκκινο βραχιόλι που φορούσε καθ’ όλη τη διάρκεια του αήττητου σερί του. Ξεκίνησε να το φοράει, αμέσως μετά τη συμμετοχή του στους Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000 (ήταν αναμνηστικό των αθλητών από την τελετή έναρξης), για να του θυμίζει την αποτυχία του να προκριθεί στον τελικό του αγωνίσματος του. Με αυτό το περικάρπιο έκανε το σερί των 43 νικών και αμέσως μετά τον τελικό της Αθήνας το δώρισε σε μια δημοπρασία. Όταν όμως κλήθηκε να αγωνιστει για πρώτη φορά χωρίς αυτό, στο μίτινγκ των Βρυξελλών, τραυματίστηκε στο πόδι και εγκατέλειψε τον αγώνα…
Ακολούθησαν επτά χρόνια, με τον Σάντσες να ταλαιπωρείται από τραυματισμούς και να μην καταφέρνει να κερδίσει κανέναν μεγάλο τίτλο. Το 2007 ήταν δεύτερος στο παγκόσμιο της Οσάκα πίσω από τον Αμερικανό Κέρον Κλέμεντ (47.61 έναντι 48.01) και στη συνέχεια αρκέστηκε σε αργυρά και χάλκινα μετάλλια στους αγώνες της Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής.
Στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, δε θα αγωνιζόταν λόγω τραυματισμού. Όμως ο πρόεδρος της Ολυμπιακής επιτροπής της Δομινικανής Δημοκρατίας του ζήτησε να είναι ο σημαιοφόρος είτε αγωνιστεί είτε όχι. Μετά την τελετή ένιωσε εκπληκτικά από την ατμόσφαιρα και αποφάσισε να αγωνιστεί. Όμως την παραμονή των προκριματικών, τον ενημέρωσαν ότι πέθανε η αγαπημένη του γιαγιά. Αυτό τον… άδειασε και στον προκριματικό δεν προσπάθησε καν να διεκδικήσει κάποια θέση στον ημιτελικό. Αυτό τον διέλυσε…
Μέχρι που το 2012, σε ηλικία 34 ετών έγινε ο γηραιότερος αθλητής που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στα 400μ. εμπόδια με μία πραγματικά εκπληκτική κούρσα. Με 47.63 (ίδια επίδοση με αυτή του 2004 στην Αθήνα) πήρε το χρυσό αφήνοντας πίσω του τον Αμερικανό Μάικλ Τίνσλεϊ με 47.91 και το μεγάλο φαβορί, Χαβιέ Κούλσον με 48.10. Mετά τον τερματισμό, έβγαλε μια φωτογραφία που είχε πάνω του, με τον ίδιο και την αγαπημένη του γιαγιά την οποία είχε χάσει πριν από τους Ολυμπιακούς του 2008 στο Πεκίνο, γονάτισε στο ταρτάν και άρχισε να κλαίει με ένα ολόκληρο στάδιο να τον αποθεώνει.
Ο Σούπερμαν αποθεώθηκε όμως αυτό ήταν και το τελευταίο του μετάλλιο. Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που ακολούθησε το 2013 στη Μόσχα, ήταν 5ος στον τελικό με 48.22. Ωστόσο όμως έχει καταγράψει ένα φοβερό ρεκόρ το οποίο μοιράζεται με δυο μόλις αθλητές. Έχει αγωνιστεί σε επτά συνεχόμενους τελικούς παγκοσμίου πρωταθλήματος. Μόνο ο Σάντζες, ο τρομερός Εζέκιελ Κεμπόι (3.000μ. στιπλ) και ο Μπουαμπντελάχ Ταχρί (3.000μ. στιπλ) το έχουν καταφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου