Τα «εμπόδια» των οργανωτών αγώνων στίβου

 

 

Βρισκόμαστε στην αρχή της αγωνιστικής σεζόν του ανοιχτού στίβου και το ευχάριστο γεγονός είναι ότι διεξάγονται πολλοί περιφερειακοί αγώνες, με πρωτοβουλία αθλητικών σωματείων και ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ, που, σε πολλές περιπτώσεις, δεν είχαν συμμετοχή σε διοργάνωση αγώνων στο πρόσφατο παρελθόν.
του Πλούταρχου Σαρασλανίδη
Αναπληρωτής καθηγητής
προπονητικής κλασικού αθλητισμού
Έτσι οι αθλητές, όλων των αγωνιστικών κατηγοριών, έχουν τις ευκαιρίες να αγωνισθούν.
Ανάλογα με το επίπεδο, οι αθλητές αγωνίζονται για να πετύχουν ατομικά ρεκόρ ή τα όρια συμμετοχής στα Πανελλήνια πρωταθλήματα ή τα όρια για διεθνείς αγώνες. Είναι η θετική πλευρά του «γεμάτου» αγωνιστικού προγράμματος.
Όμως, σε αρκετούς αγωνιστικούς χώρους, κυρίως στην περιφέρεια, ΔΕΝ υπάρχουν βοηθητικοί χώροι για προθέρμανση των αθλητών. Αυτό δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην κατάλληλη υλοποίηση του προγραμματισμένου τρόπου προθέρμανσης κυρίως των δρομέων αθλητών. Η απαγόρευση προθέρμανσης στην απέναντι ευθεία ή στο χόρτο και ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ η έλλειψη πρόσθετων εμποδίων για περάσματα προετοιμασίας για τον αγώνα, δημιουργούν ένα «εκρηκτικό μείγμα»… Οι αθλητές, ανεξάρτητα από το αγωνιστικό επίπεδο τους, χάνουν την αυτοσυγκέντρωση τους και εκνευρίζονται γιατί δεν μπορούν να εφαρμόσουν την «ρουτίνα» τους κατά την προθέρμανση…
Πιστεύω ότι όλοι όσοι μετέχουμε σε διοργάνωση αγώνων θέλουμε να πετύχουν οργανωτικά οι αγώνες, με κυρίαρχο στοιχείο την καλή αγωνιστική απόδοση των αθλητών που είναι οι ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ… Αυτό σημαίνει ότι οφείλουμε να τους προσφέρουμε όλες τις απαραίτητες διευκολύνσεις για να προετοιμαστούν κατάλληλα.
Με άλλα λόγια, σε αγωνιστικούς χώρους που δεν διαθέτουν βοηθητικό χώρο (ανοιχτού ή σκεπαστού στίβου) θα πρέπει, κατά την γνώμη μου, οι διοργανωτές να:
Α. Επιτρέπουν την ελεύθερη χρήση της απέναντι ευθείας από τον δρόμο των 100μ., προφανώς κατά την χρονική διάρκεια που δεν διεξάγεται δρομικό αγώνισμα από αυτή την πλευρά του αγωνιστικού χώρου
Β. Τοποθετούν 5-6 εμπόδια (για κάθε διαφορετικό αγωνιστικό ύψος) και σε περίπτωση που δεν υπάρχει ικανός αριθμός εμποδίων, που να καλύπτει τις ανάγκες των αγώνων (60 ή 80 εμπ.) και την προθέρμανση, τότε είναι προτιμότερο να μένουν άδειοι από εμπόδια από ένας έως 4 διάδρομοι και το αγώνισμα να γίνεται σε χωριστές σειρές. Με αυτό τον τρόπο τα εμπόδια που θα περισσεύουν θα χρησιμοποιούνται για προθέρμανση, που αποτελεί προαπαιτούμενη οργανωτική δέσμευση προς τους αθλητές.
Γ. προσαρμόζουν το ωρολόγιο πρόγραμμα με βάση τις πραγματικές ανάγκες που δημιουργούνται, κυρίως από τον μεγάλο αριθμό συμμετοχών, που τον έχουν έγκαιρα, με βάση τις δηλώσεις συμμετοχής. Επίσης λαμβάνοντας υπόψη τον χρόνο που απαιτείται για την αλλαγή του αγωνιστικού ύψους και του σημείου τοποθέτησης των εμποδίων όταν για αυτή την εργασία χρησιμοποιούνται μόνο 1-2 άτομα…
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω πολλά παραδείγματα αγώνων στο εξωτερικό, σε μικρά στάδια που δεν διαθέτουν βοηθητικούς χώρους, όπου σε πολλά βίντεο, διαπιστώνεται μια «αταξία» στο αγωνιστικό χώρο. Αλλά με αυτό τον τρόπο δίνεται η δυνατότητα στους αθλητές να ετοιμαστούν όσο καλύτερα μπορούν για να αγωνισθούν, με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Και αυτό είναι το ζητούμενο..