ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΔΑΒΙΤΖΟΓΛΟΥ 
(ΟΚΑΚ ΚΑΒΑΛΑΣ-ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ)

Ο Θύμιος έφυγε στο άνθος της ηλικίας του και στην αρχή της αθλητικής του άνοιξης.
Ήταν μόνο 23 ετών το 1973 όταν τον χάσαμε.
Πρωταθλητής και ρέκορντμαν Ελλάδος στη σφυροβολία, ήταν ανερχόμενο αστέρι. Η γρηγοράδα του στη βαλβίδα, η άρτια τεχνική και η δυνατή του ψυχή, υπέγραφαν συμβόλαιο για νέα εποχή στο αγώνισμα. Δυστυχώς, "Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεός κελεύει", και το νήμα της ζωής του κόπηκε πρόωρα και άδικα.
Θυμάμαι...φαντάρος στο Πολύκαστρο, που το πρωτοσέλιδο της ΑΘΛΗΤΙΚΟΥΣ ΗΧΟΥΣ με το συγκλονιστικό μαντάτο, πίστευα ότι ήταν εφιάλτης σ' ένα ταραγμένο ύπνο μου!
...47 χρόνια πέρασαν και ο φίλος Παναγιώτης Χατζηεμμανουήλ (κάτοικος Καβάλας, Πανελληνιονίκης το 1964 με τον Παναθηναϊκό στα 200, πετυχαίνοντας την καταπληκτική τότε επίδοση 21.3), ο οποίος συνεχίζει με απίστευτη ενέργεια, πολυσχιδή προσφορά στην πόλη του, μου έστειλε ένα βιβλίο του ΔΗΜΟΥ ΚΑΒΑΛΑΣ με την βιογραφία του ΘΥΜΙΟΥ ΔΑΒΙΤΖΟΓΛΟΥ γραμμένο από τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΥΤΙΛΗΝΟ
Ας μου επιτραπεί να προσθέσω δυο προσωπικές εμπειρίες με τον ΘΥΜΙΟ.
- 17 χρονος εγώ, στο πρώτο ταξίδι για διεθνείς αγώνες εφήβων στη Ρουμανία (Μπρασόβ), μου συμπαραστεκόταν σε κάθε κακοτοπιά.
- Την επόμενη χρονιά, φοιτητής στην ΕΑΣΑ (στη Δάφνη), νοίκιασε σπίτι στην Ηλιούπολη, απέναντι απ' αυτό που ζούσα. Κάναμε παρέα, γίναμε φίλοι, τον έμαθα περισσότερο και τον εκτίμησα απεριόριστα.
Κάνοντας τούτο το από καρδιάς αφιέρωμα, θέλω δημόσια να ευχαριστήσω τον Παναγιώτη Παναγιώτης Χατζηεμμανουηλ που με την αποστολή του βιβλίου, ένοιωσα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας λίγες γραμμές στη μνήμη του αξέχαστου  ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΔΑΒΙΤΖΟΓΛΟΥ...

  Άρης Καραγεώργος

 

 

Ευθύμιος Δαβιτζόγλου 1950 – 1973

Ο Ευθύμιος Δαβιτζόγλου γεννήθηκε στην Καβάλα στις 3 Φεβρουαρίου του 1950 ημέρα του Αγίου Συμεών. Η μητέρα του Δέσποινα ήταν από τον Άγιο Αθανάσιο Δράμας και ο πατέρας του Φίλιππος από τον Ακροπόταμο Καβάλας.  Ήταν το πρώτο από τα δύο παιδιά της οικογένειας. Ήρθαν στην Καβάλα και εργάστηκαν ως καπνεργάτες και έμειναν στη περιοχή της Παναγίας όπου εκεί έγινε και η βάπτιση του παιδιού τους.

Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο της Ομονοίας και κατόπιν στο Γυμνάσιο Αρρένων από όπου έδωσε εξετάσεις και πέρασε πρώτος στη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό από πολύ μικρή ηλικία και κατάφερε να διακριθεί στη σφυροβολία φέρνοντας πολλά μετάλλια και κάνοντας παγκόσμια ρεκόρ ανεβάζοντας την χώρα μας και την πόλη μας σε διεθνή επίπεδα.

Το 1965 συμμετείχε στον ΟΚΑΚ και το 1969 ανεδείχθη τρίτος Βαλκανιονίκης στην Σόφια με 64,16 μ. που ήταν ρεκόρ εφήβων στα Βαλκάνια και το καλύτερο εφήβων όλου του κόσμου της χρονιάς εκείνης. Το 1971 πέτυχε βολή 68,12 μ. και αμέσως άρχισε η περιπέτεια της επάρατης νόσου. Το 1971 αποφοίτησε αριστούχος της ΕΑΣΑ Αθηνών και το Μάιο του 1972 τοποθετήθηκε διευθυντής στο Εθνικό Στάδιο Καβάλας. Ήταν επίσης διπλωματούχος της Γαλλικής Φιλολογίας και γνώριζε πολύ καλά αγγλικά και γερμανικά.

Ήταν ένας από τους καταξιωμένους αθλητές γι’ αυτό και η εκάστοτε κυβέρνηση τον διόρισε καθηγητή γυμναστικής αγωγής στο γυμνάσιο Αρρένων στη Καβάλα.

Ο νεαρός πρωταθλητής μας χτυπημένος από την επάρατη νόσο στα 21 του χρόνια, ηττήθηκε για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή του.  Πέθανε στο σπίτι του στην Καβάλα σε ηλικία 23 μόλις ετών στις 11 π.μ. στις 29 Μαΐου του 1973.

Η κηδεία του έγινε στις 30 Μαΐου του 1973 στις 5 μ.μ. στο Μητροπολιτικό Ναό της Καβάλας και η πομπή, όμοια επιταφίου, ακολούθησε πεζή από την οδό Ομονοίας ως τις Καμάρες και από εκεί στα νεκροταφεία. Η δαπάνη έγινε από την Γεν. Γραμματεία Αθλητισμού.

http://www.kavalagreece.gr