ΠΕΡΙ ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΩΝ

του Γεωργίου Παπαϊακώβου

προπονητή «Α.Κ. Προμηθέας»

Αγαπητοί συνάδελφοι

Ο Οκτώβριος είναι ένας μήνας ανακατατάξεων στους συλλόγους του κλασικού αθλητισμού, διότι είναι η περίοδος των μετεγγραφών των αθλητών. Οι αθλητές μπορούν να αλλάξουν σωματείο, τόπο προπόνησης (φοιτητές), προπονητές πιθανόν να αλλάξουν σωματείο ενασχόλησης. Οι συζητήσεις μεταξύ παραγόντων, προπονητών και αθλητών έχουν ανάλογο σχετικό περιεχόμενο. Όταν όμως η συζήτηση φτάσει στον κανονισμό των μετεγγραφών και ιδιαίτερα στον αριθμό των αθλητών που δικαιούται η κάθε κατηγορία, η κατάσταση λίγο δυσκολεύει (τόσους με έγκριση του συλλόγου, τόσους χωρίς έγκριση, τόσους φοιτητές κ.λ.π).

Διάβασα προσεχτικά τον κανονισμό μετεγγραφών, αλλά δε βρήκα πουθενά κάποιο σκεπτικό που να δικαιολογεί κάθε διάταξη.  Γιατί, για παράδειγμα, επιτρέπεται να αποκτήσει ένας σύλλογος μόνον έναν φοιτητή (άρθρο 6 παρ. 3); Φυσικά και πρέπει να υπάρχει κανονισμός μετεγγραφών ο οποίος να ρυθμίζει ασάφειες και αυθαιρεσίες από όπου και αν προέρχονται. Θέλω όμως να επισημάνω κάποιες περιπτώσεις που πρέπει να συζητηθούν και πιθανά να προκύψουν καινούργιες προτάσεις που θα ενσωματωθούν στον κανονισμό της επόμενης χρονιάς:

·         Στο άρθρο 5 παρ. 1 και 2, αναφέρεται ότι μπορεί ένας αθλητής να μετεγγραφεί σε άλλο σύλλογο χωρίς τη συγκατάθεση του σωματείου του, εφόσον είναι μέχρι 15 χρόνων (14 και 364 ημερών).

·         Στο άρθρο 6 παρ. 1 ένας αθλητής 15 μέχρι 18 χρόνων μπορεί να μετεγγραφεί ΜΟΝΟ με τη συγκατάθεση του σωματείου του.

Σε αυτό το σημείο αναφύονται ορισμένα ερωτήματα:

Ερώτημα 1: Έχοντας ως βάση την ηλικία.

Με ποιο σκεπτικό ένα αθλητής 14 χρόνων και 364 ημερών και ένας αθλητής 15 χρόνων και 1 ημέρας, αντιμετωπίζονται τόσο διαφορετικά από τον κανονισμό των μετεγγραφών, παρόλο που ανήκουν στην ίδια αγωνιστική κατηγορία (Ππ-Πκ α΄); Αν το πνεύμα του κανονισμού είναι ότι πρέπει να αναγνωριστεί το δικαίωμα λάθους από έναν ανήλικο αθλητή στην επιλογή του σωματείου (και πιθανό λάθος και του γονέα!!!), τότε πρέπει να το αναγνωρίσει σε όλους τους ανήλικους, δηλαδή μέχρι 18 χρόνων.

Ερώτημα 2: Η βαρύτητα της συγκατάθεσης του σωματείου.

Ποιους παράγοντες πρέπει να λάβει υπόψη το κάθε σωματείο, ώστε να δώσει τη συγκατάθεσή του; Τον χαρακτήρα, το ήθος, την προσπάθεια του αθλητή να βοηθήσει αγωνιστικά το σωματείο,  ή μήπως το πόσο αξίζει οικονομικά, ώστε να αποκομίσει χρηματικά οφέλη, θυσιάζοντας ακόμη και στο βωμό του χρήματος τον κάθε ανήλικο αθλητή, με πιθανότητα να σταματήσει τον αθλητισμό;

Επειδή αυτοί οι παράγοντες είναι ασαφείς, νομίζω ότι η ερμηνεία του κανονισμού από κάθε σωματείο μπορεί να οδηγήσει σε αυθαιρεσίες. Όπως για παράδειγμα, η περίπτωση ενός σωματείου στη Θεσσαλονίκη, το οποίο για να δώσει τη συγκατάθεσή του, ζήτησε από αθλητή 16-17 χρόνων ένα ποσό 2,6 χιλιάδων ευρώ!!!

Όταν ένας γονέας πάει στο γήπεδο το παιδί του ηλικίας 10 χρόνων, είναι ελεύθερος να επιλέξει έναν σύλλογο. Όταν μετά από πέντε χρόνια θελήσει να φύγει, δε μπορεί να το κάνει, θεωρείται δεσμευμένος!!! Δηλαδή, ένας γονέας καλείται να πληρώσει για να αγοράσει την αποδέσμευση του ανήλικου παιδιού του, και όλα αυτά χωρίς να έχει υπογραφεί κάποιο συμβόλαιο, παρά μόνο ένα αθλητικό δελτίο!!!

Ερώτημα 3: Δικαιούται ένα σωματείο να μη δώσει συγκατάθεση;

Αν ένα σωματείο αρνηθεί να δώσει τη συγκατάθεση, αυτό σημαίνει ότι ο αθλητής καταδικάζεται σε αποχή για δύο χρόνια, γεγονός που πρακτικά σημαίνει εγκατάλειψη του αθλητισμού. Έχει το δικαίωμα ένα σωματείο να οδηγήσει ένα ανήλικο παιδί να εγκαταλείψει την αθλητική δραστηριότητα;

Είμαι σίγουρος ότι στο καταστατικό όλων των αθλητικών σωματείων αναγράφεται ότι στόχο έχουν την καλλιέργεια του αθλήματος, το ευ αγωνίζεσθαι και τη δημιουργία ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες των νέων ανθρώπων μέσα σε κλίμα ελευθερίας. Το ζητούμενο όμως είναι αν οι αποφάσεις των διοικήσεων των σωματείων συμβαδίζουν με αυτά που γράφουν στο καταστατικό τους, τουλάχιστον από ηθικής άποψης και εντιμότητας.

ΠΡΟΤΑΣΗ

       Επειδή τα παραπάνω ερωτήματα και οι συνέπειες που απορρέουν δε νομίζω ότι αντιμετωπίζονται επαρκώς από τα άρθρα του κανονισμού μετεγγραφών, προτείνω:

Ελεύθερες μεταγραφές μέχρι την ηλικία των 19 χρόνων (Ε-Ν).

      Επειδή παρόμοιες σκέψεις πιθανά κάνουν και άλλοι συνάδελφοι ή φίλοι του αθλητισμού, θεωρώ ότι πρέπει να ξεκινήσει μια ανταλλαγή απόψεων που ίσως καταλήξει σε καινούργιες προτάσεις σχετικά με το επίμαχο θέμα των μετεγγραφών. Ίσως στη συνεδρίαση της ΕΠΑΚΑΒ ακουστούν περισσότερα πράγματα.

                                                                          Με εκτίμηση