Η ανάλυση ενός εκπληκτικού παγκόσμιου ρεκόρ

Μετά το εξαιρετικό παγκόσμιο ρεκόρ στα 400μ. (43.03) από τον Νίκερκ και με βάση την πρώτη χρονική ανάλυση της τακτικής που ακολούθησε προκύπτουν νέα δεδομένα στην κατανομή του ρυθμού του αγώνα.
του Πλούταρχου Σαρασλανίδη
Αναπληρωτής καθηγητής προπονητικής κλασικού αθλητισμού
ΤΕΦΑΑ – ΑΠΘ

Από την σύγχρονη βιβλιογραφία τεκμηριώνεται ότι οι αθλητές στο δρόμο των 400μ. κατανέμουν τις δυνάμεις τους με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να τρέχουν τα τελευταία 100μ. της διαδρομής με μικρότερο ρυθμό συγκέντρωσης των καματογόνων ουσιών. Συγκεκριμένα δημιουργούνται αυξημένες τιμές των ιόντων υδρογόνου, που προέρχονται από την διάσπαση του γαλακτικού οξέος, και που προκαλούν αύξηση στην οξύτητα του αίματος με αποτέλεσμα πτώση των τιμών του ph. Αυτή η έντονη βιοχημική «καταπόνηση» οδηγεί σε πτώση της ταχύτητας. Άρα οι αθλητές θα πρέπει να τρέξουν με υπομέγιστη ένταση τα πρώτα 200μ. ώστε να μην έχουν υψηλό ρυθμό συγκέντρωσης των καματογόνων ουσιών, στη τελική ευθεία.
Με βάση αυτή την προσέγγιση, από βιοχημικής πλευράς, επιτεύχθηκαν οι καλύτερες επιδόσεις στο κόσμο τα προηγούμενα 20-30 χρόνια. Παρακάτω φαίνεται το πέρασμα στα πρώτα 200μ. ορισμένων από τους κορυφαίους αθλητές και η διαφορά χρόνου μεταξύ πρώτου και δεύτερου 200αριου.
Στον ίδιο πίνακα φαίνεται η μεγαλύτερη διαφορά, μεταξύ του 1ου και 2ου 200αριου του Βαν Νίκερκ, που όμως οδήγησε σε μεγάλο παγκόσμιο ρεκόρ…

Το θέμα είναι εάν με πιο αργό το πρώτο 200αρι θα μπορούσε να πετύχει καλύτερη επίδοση ή έχουμε μια νέα κατάσταση στην κατανομή του ρυθμού της κούρσας. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Βαν Νίκερκ πέρασε τα πρώτα 200μ. πολύ πιο γρήγορα (0.70-0.90) σε σχέση με τους άλλους κορυφαίους αθλητές. Επίσης παρατηρούμε ότι στο 3ο 100αρι δεν υπήρξαν μεταξύ τους σημαντικές διαφορές (0.05-0.30), αλλά στο τελευταίο 100αρι οι διαφορές ήταν επίσης μεγάλες υπέρ των παλαιοτέρων αθλητών (0.50 – 0.90).
Επειδή κάθε παγκόσμιο ρεκόρ είναι μια «νέα κατάσταση» και δεν μπορούμε μόνο με την έντονη βιοχημική «καταπόνηση» να εξηγήσουμε την απόδοση θα πρόσθετα ότι το αποτέλεσμα είναι πολυπαραγοντικό.
Γι αυτό συμπληρώνω σημαντικούς παράγοντες που μπορούν να παίξουν ρόλο στην απόδοση:
1. Την δύναμη της ψυχής, που οδηγεί στην υπέρβαση, για την επίτευξη της νίκης (ποιοτικό χαρακτηριστικό ΜΗ μετρήσιμο).
2. Ο σωματότυπος του αθλητή, δηλαδή πόσο λιγότερη μυϊκή μάζα διαθέτει, έτσι ώστε να «μεταφέρει» λιγότερα κιλά, κάτι που ισχύει μεταξύ του Νίκερκ και τον άλλων πρωταθλητών, του παρελθόντος που φαίνονται στο πίνακα και του παρόντος (Τζέϊμς, Μέριτ). Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με την προσωπική μου εμπειρία, ότι οι αθλητές με λιγότερα κιλά και καλή «σχετική» δύναμη μπορούν να μεταφέρουν τον εαυτό τους πιο εύκολα και άρα, αναλογικά, πιο γρήγορα στο πρώτο μισό της κούρσας. Το ζήτημα είναι πόσο πιο γρήγορα…
sportsfeed.gr