Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Ο ΣΕΓΑΣ για το νέο νόμο


Ανακοίνωση σχετικά με το σχέδιο νόμου για τον αθλητισμό έβγαλε η ομοσπονδία και παράλληλα δημοσιοποίησε τις προτάσεις και τις απόψεις της, που θα καταθέσει τις επόμενες μέρες επισήμως.
«Αναγνωρίζουμε τις καλές προθέσεις των συντακτών του σχεδίου νόμου του αθλητισμού. Όμως, η επικέντρωση τους στα ζητήματα του επαγγελματικού αθλητισμού και ειδικότερα του ποδοσφαίρου δυστυχώς ακυρώνουν στην πράξη τις καλές αυτές προθέσεις σε ό,τι αφορά τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Όχι μόνο γιατί μια σειρά από σημαντικά ζητήματα που αφορούν τα ατομικά αθλήματα αντιμετωπίζονται με βάση τη λογική των ομαδικών, αλλά και γιατί διατάξεις του σχεδίου θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό στη χώρα μας. Το διοικητικό συμβουλίου του ΣΕΓΑΣ δημοσιοποιεί σήμερα τις απόψεις και τις προτάσεις, τις οποίος θα καταθέσει επισήμως.
Προτάσεις διοικητικού συμβουλίου του ΣΕΓΑΣ επί των διατάξεων του σχεδίου αθλητικού νόμου που αφορούν στον ερασιτεχνικό αθλητισμό
(συνεδρίαση αρ. 14/3-12-2014)

Άρθρο 3
Με την διάταξη της παραγράφου 2 παρέχονται στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή αποφασιστικές αρμοδιότητες οι οποίες πλήττουν την αυτοτέλεια και ανεξαρτησία των αθλητικών ομοσπονδιών σε σχέση με τους κλάδους άθλησης που επιθυμούν να καλλιεργούν και οι οποίες εκφεύγουν του πλαισίου αρμοδιοτήτων που προβλέπει ο Καταστατικός Χάρτης του Διεθνούς Ολυμπιακού Κινήματος.

Άρθρο 7
α) Η διάκριση μεταξύ ερασιτέχνη αθλητή και αμειβόμενου αθλητή είναι ασαφής αφού είναι πιθανόν στους ίδιους αγώνες να συμμετέχουν και ερασιτέχνες και αμειβόμενοι (υπό την έννοια του νομοσχεδίου) αθλητές. Τα οδοιπορικά, η βελτίωση τροφής ή οι παροχές σε είδος (πχ αθλητικού υλικού) δεν είναι σωστό να οδηγούν σε απώλεια της ερασιτεχνικής ιδιότητος.
β) Δεν διευκρινίζεται η φύση της σύμβασης για την παροχή αθλητικών υπηρεσιών (εξηρτημένης εργασίας ή ανεξαρτήτων υπηρεσιών) και αν οι παροχές αυτές φορολογούνται καθώς και αν ο αθλητής υπάγεται σε κοινωνική ασφάλιση. Από την διατύπωση προκύπτει ανάγκη κατάρτισης γραπτών συμβάσεων, πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο για την λειτουργία των αθλητικών σωματείων.
Άρθρο 8
Παρ.2: Με δεδομένο των αριθμό των αθλητών όλων των αθλημάτων η πιστοποίηση της υγείας του αθλητή μόνον από το ΕΚΑΕΤ θα είναι ανέφικτη. Σοβαρά προβλήματα επίσης θα ανακύψουν από τη θεσμοθέτηση πιστοποίησης των ιατρών σε πανελλήνια κλίμακα. Προτείνουμε να ισχύσει το σημερινό καθεστώς
Άρθρο 10
1. Η πλήρης απελευθέρωση των μεταγραφών ερασιτεχνών αθλητών βλάπτει τα σωματεία τα οποία συμβάλλουν στην ανάδειξη των αθλητών, η δε βλάβη αυτή, μη ούσα μόνο οικονομική, δεν μπορεί να αναπληρωθεί ούτε μπορεί να θεωρηθεί ότι αναπληρώνεται επαρκώς με την καταβολή «αποζημίωσης κατάρτισης», η οποία ενέχει «εμποροποίηση» του αθλητισμού.
2. Για τους αμειβόμενους αθλητές καθίσταται αναγκαία η κατάρτιση γραπτών συμβάσεων με τις δυσκολίες που αναφέρονται ανωτέρω σχετικά με το άρθρο 7.
3. Η πρόβλεψη για κατάθεση των συμβάσεων στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. και, σε περίπτωση μη κατάθεσης, σε ακυρότητα αυτών με συνέπεια την αντικανονική συμμετοχή των αθλητών σε αγώνες, θα προκαλέσει τεράστια αναστάτωση στην ομαλή διεξαγωγή των αγώνων. Ιδιαίτερα δεν μπορεί να ισχύσει στα αμιγώς ερασιτεχνικά αθλήματα.
4. Ουδεμία αναφορά γίνεται περί Κανονισμού Μεταγραφών, Επιτροπής Μεταγραφών και λοιπής διαδικασίας σε σχέση με την ελευθερία των μετακινήσεων, την διαπίστωση του σπουδαίου λόγου κλπ.
5. Τέλος, η επέκταση της εφαρμογής των διατάξεων των άρθρων 71 επ. και στους αμειβόμενους αθλητές, λοιπών αθλημάτων και μάλιστα ατομικών αθλημάτων, μάλλον σε παραδρομή οφείλεται …..
Άρθρα 13 και 15
Οι σχετικές διατάξεις αφαιρούν κάθε κίνητρο για νέους αθλητές, ώστε να ασχολούνται με τον αγωνιστικό αθλητισμό. Να εξακολουθήσει να ισχύει το σημερινό καθεστώς.
Άρθρο 23
Απόφοιτοι ΙΕΚ και ΚΕΚ μπορούν να απασχολούνται ΜΟΝΟ ως βοηθοί
προπονητές, με την προϋπόθεση ότι στο Σωματείο απασχολείται Καθηγητής
Φυσικής Αγωγής με τα νόμιμα προσόντα.
Άρθρο 27
Προβλέπονται κωλύματα και μάλιστα ένα αόριστο και μη ανιχνεύσιμο εκ των προτέρων, όπως στην περίπτωση ζ΄, ενώ δεν προβλέπονται ασυμβίβαστα σε ιδιότητες όπως διαιτητή, κριτή, αθλητή εμπόρου υπηρεσιών ή αγαθών σχετικών με τον αθλητισμό.
Άρθρο 28
1. Δεν είναι προαπαιτούμενο για την χορήγηση της αθλητικής αναγνώρισης σε σωματείο η σχετική βεβαίωση της αθλητικής ομοσπονδίας, παρά το γεγονός ότι τους παρέχεται δυνατότητα συμμετοχής στην αγωνιστική δραστηριότητα της αθλητικής ομοσπονδίας χωρίς να είναι μέλη της !! (αφού δεν μπορούν να συμμετέχουν ούτε να ψηφίζουν στις Γεν. Συνελεύσεις) βλ. Άρθρο 43 § 2
2. Η χορήγηση σήματος (ΕΣΛΑΦ) και, μάλιστα, έναντι αντιτίμου, προσιδιάζει μεν σε τουριστικά καταλύματα, όμως δύσκολα ταιριάζει σε αθλητικά σωματεία όταν μάλιστα πρέπει να αναρτάται στους (διάφορους) χώρους που χρησιμοποιεί το αθλητικό σωματείο για τις δραστηριότητές του.
Άρθρο 29
1. Η πρόβλεψη περί άσκησης άλλων δραστηριοτήτων και περί ύπαρξης «δευτερευόντων σκοπών» είναι ατελής και επικίνδυνη, λόγω της ασάφειάς της.
Η δικλείδα της «μη αναίρεσης» του μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα δεν είναι επαρκής, αφού προβλέπεται η δυνατότητα της παροχής υπηρεσιών εκγύμνασης, προφανώς έναντι οικονομικού ανταλλάγματος.
2. Η δυνατότητα σύστασης αθλητικών σωματείων από διάφορους φορείς, όπως ΑΕΙ – ΟΤΑ – Ένοπλες δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας κ.λπ. είναι προβληματική αφού για την σύσταση σωματείου πρέπει να τηρηθούν οι προϋποθέσεις και η διαδικασία των άρθρων 78 επ. Αστικού Κώδικα.
Η δυνατότητα συμμετοχής αυτών των «αθλητικών σωματείων» σε αθλητικές διοργανώσεις μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση, αφού συνήθως «οι αθλητές» των φορέων αυτών, είναι αθλητές που ανήκουν σε αθλητικά σωματεία μέλη των οικείων Ομοσπονδιών.
3. Η παράγραφος 3 που επαναλαμβάνει τα ισχύοντα, σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα.
Άρθρα 31, 32, 33, 35
– Υπερβολική παρέμβαση στην άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι. Αδόκιμη η καθιέρωση θητειών στο επίπεδο του Σωματείου, διότι θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα. Η σταυροδοσία στη διεξαγωγή αρχαιρεσιών με ενιαίο ψηφοδέλτιο, δεν μπορεί να είναι κάτω από το όριο του 50+1 των εκλεγομένων.
– Άνευ ουσίας επανάληψη ρυθμίσεων που προβλέπει η σωματειακή νομοθεσία και πρακτική.
– Ποια έκπτωση και για ποιούς λόγους γίνεται με απόφαση του αρμοδίου Δικαστηρίου και ποιο είναι το αρμόδιο Δικαστήριο;
– Η παράγραφος 7 του άρθρου 33 είναι ατυχής στο σκέλος της χορήγησης αποζημίωσης για Σωματειακή απασχόληση, δεδομένου ότι αντίκειται στην ερασιτεχνική ιδιότητα των μελών του Δ.Σ. Σωματείου. Ο περιορισμός της θητείας των μελών του Δ.Σ. των αθλητικών σωματείων μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στα «μικρά» σωματεία.
Άρθρο 34
1. Ο έλεγχος της Εξελεγκτικής Επιτροπής επί των πράξεων του Διοικ. Συμβουλίου πρέπει να είναι μόνον για τα οικονομικά και διαχειριστικά θέματα και προς υποβοήθηση σχηματισμού γνώμης της Γενικής Συνέλευσης και όχι γενικώς επί όλων των πράξεων και ιδιαίτερα επί της σκοπιμότητας των διοικητικών αποφάσεων.
2. Η παροχή δικαιώματος σύγκλησης της Γενικής Συνέλευσης με την επίκληση (αορίστου) κινδύνου συμφερόντων καθιστά την Εξελεγκτική Επιτροπή «υπερόργανο» του σωματείου και της δίνει δικαίωμα το οποίο στερείται η Γενική Συνέλευση και έχει μόνον το Δικαστήριο υπό ειδικούς όρους (ΑΚ 96).
Άρθρο 36
Συγχώνευση αθλητικών σωματίων
1. Η προϋπόθεση να ανήκουν στην ίδια αγωνιστική κατηγορία λειτουργεί εξαιρετικά περιοριστικά και σε βάρος του οφέλους που προκύπτει για το άθλημα από την συγχώνευση σωματείων, η δε προϋπόθεση να μην προκύπτει αγωνιστικό όφελος για κανένα είναι αόριστη και χωρίς νόημα.
2. Η αναφορά στην παράγραφο 4 του όρου «εργασιακές σχέσεις» με παράλληλη αναφορά της υπαγωγής των αθλητών στην δύναμη του νέου ή του απορροφώντος σωματείου προκαλεί σοβαρά ερωτήματα.
Άρθρο 37
1. Ο χαρακτηρισμός της Αθλητικής Ένωσης ως τοπικού «οργάνου» της αθλητικής Ομοσπονδίας προκαλεί ζητήματα σε σχέση με την αυτοτέλεια και ανεξαρτησία του νομικού προσώπου, καθώς επίσης και με τις υποχρεώσεις και ευθύνες που πρέπει να τηρούν έναντι των μη αθλητικών αρχών. (ασφαλιστική – φορολογική νομοθεσία κλπ.)
2. Η παροχή δυνατότητας δημιουργίας αθλητικής ένωσης σε κάθε περιφερειακή ενότητα δηλαδή σε κάθε νομό (πλην του Νομού Αττικής βλ. Ν. 3852/2010) έρχεται σε σύγκρουση με την προσπάθεια και την ανάγκη περιορισμού του πλήθους των Ενώσεων (και των δαπανών που απαιτούνται για την λειτουργία τους) που έχει προκριθεί και ως συνέπεια του πνεύματος του Ν. 3852/2010 (Πρόγραμμα Καλλικράτης).
Άρθρο 38
1. Για τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου, ο ελάχιστος αριθμός Σωματείων για τα ατομικά αθλήματα να είναι πέντε (5) με σχετική πρόβλεψη στο Καταστατικό της οικείας Ομοσπονδίας.
Άρθρο 40
Παρ. 4: Να ισχύσουν οι αντίστοιχες προτεινόμενες για τα Σωματεία διατάξεις. Οκταετής θητεία μόνο για τους Προέδρους.
Άρθρο 41
Η πρόβλεψη για Δικαστικό Αντιπρόσωπο προκαλεί δαπάνη στην Ένωση που συνήθως έχει περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες.
Άρθρο 43
1. Οι Ομοσπονδίες που έχουν τουλάχιστον δεκατρείς (13) Ενώσεις (Καλλικράτης), να θεωρούνται τριτοβάθμια Σωματεία.
2. Στην παράγραφο 2 πρέπει να τεθεί ότι είναι δυνατόν σε μια Ομοσπονδία να υπάγονται περισσότερα αθλήματα ή κλάδοι άθλησης, τα οποία θα καθορίζονται με απόφαση της Γεν. Συνέλευσης.
3. Η παράγραφος 4 πρέπει να συνδυασθεί με τις παρατηρήσεις επί του άρθρου 28.
Άρθρο 44
1. Στις ομοσπονδίες ατομικών αθλημάτων τι ρόλο θα έχουν τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια δικαιοδοτικά όργανα;
Άρθρο 45
1. Τα όσα αναφέρονται ανωτέρω για τα άρθρα 33 και 34 ισχύουν ακόμη περισσότερο για τις αθλητικές ομοσπονδίες.
2. Ο αριθμός των μελών του Δ.Σ. για ομοσπονδία με 450 σωματεία – μέλη (9 έως 11) είναι μικρός, αν ληφθεί υπ’ όψη ο πανελλήνιος χαρακτήρας της Ομοσπονδίας. Ιδιαίτερα στα ατομικά αθλήματα με πάνω από 150 Σωματεία μέλη ο αριθμός των μελών του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας δεν μπορεί να είναι μικρότερος των δεκαπέντε (15).
3. Περιορισμοί θητείας: Να αφορά μόνο τους Προέδρους, σε συνδυασμό με διάταξη στο σχετικό άρθρο που θα προβλέπει ανανέωση κατά 20% των μελών του Δ.Σ. κάθε τέσσερα χρόνια.
Άρθρο 46
1. Στην παράγραφο 4 να διευκρινισθεί ποιες είναι οι «υπερκείμενες» αθλητικές οργανώσεις που διεξάγουν αγώνες, με την έγκριση της οικείας ομοσπονδίας. Μήπως εννοεί τις Ενώσεις Αθλητικών Σωματείων;
2. Η διάταξη της παραγράφου 6 είναι εξαιρετικά αυστηρή και άδικη.
Τυχόν παράβαση των παραγράφων 1 και 4 αποτελεί λόγο ακύρωσης των αποφάσεων που λήφθηκαν. Η πρόβλεψη της έκπτωσης συνιστά «Κεφαλική» ποινή αφού μπορεί να επανέλθει ακόμη και σε περίπτωση μη δολίας προαίρεσης και γνώσης της έλλειψης των προϋποθέσεων.
Άρθρο 47
Η διάταξη της παραγράφου 5 περί συγχώνευσης αθλητικών ομοσπονδιών είναι ατυχής.
Καμία αθλητική Ομοσπονδία δεν θα προχωρήσει σε συγχώνευση με άλλη.
Άλλο το ζήτημα της υπαγωγής αθλήματος ή κλάδου άθλησης σε άλλη ομοσπονδία μετά την διάλυση ή την τυχόν στέρηση της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης.
Άρθρο 48
Η διάταξη της παραγράφου 2 περί αποχώρησης και αναγνώρισης θέλει επαναδιατύπωση διότι πραγματεύεται δύο διαφορετικά ζητήματα. Επιπλέον παρέχει την δυνατότητα σε σωματεία να παραμείνουν σε ομοσπονδία που, προφανώς, δεν θα καλλιεργεί, πλέον, το άθλημα.
Άρθρο 49
Παρ. 2: Δεν προσδιορίζεται ο χρόνος εντός του οποίου θα διενεργείται ο έλεγχος νομιμότητας και η συνέπεια της τυχόν παρόδου του.
Η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει αποδείξει την αδυναμία των Υπηρεσιών του αρμοδίου Υπουργού να προβούν σε έλεγχο, οπότε θα οδηγηθούμε σε πλήρες αδιέξοδο.
Άρθρο 50
Σχετικά με την αρμοδιότητα της ΕΟΕ να εισηγείται τις επιχορηγήσεις των Ομοσπονδιών, ισχύουν όσα αναφέρονται σχετικά για το άρθρο τρία (3) και επιπλέον πρέπει να τονιστεί ότι η σχετική διάταξη εγκυμονεί κινδύνους συντεχνιακής αντιμετώπισης και σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ Ομοσπονδιών.
Άρθρο 52
Δεν παρέχεται προθεσμία εναρμόνισης των Καταστατικών.
Κεφάλαιο 6ο, αμειβόμενοι επαγγελματίες
Άρθρο 68
Σύμφωνα με το άρθρο 7 αμειβόμενοι αθλητές μπορεί ή πρέπει να είναι και αθλητές ατομικών αθλημάτων.
Όμως οι διατάξεις του ΕΚΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ και των άρθρων 69 επομ. καίτοι φαίνεται να έχουν υπ’ όψη τους τους αθλητές των ομαδικών, έχουν ισχύ και επί των αμειβομένων ερασιτεχνών αθλητών των ατομικών αθλημάτων.
Έτσι προκύπτει υποχρέωση ιδιωτικής ασφαλιστικής κάλυψης, υπογραφής συμβολαίου παροχής υπηρεσιών μετά την συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας, θέματα που θα προκαλέσουν τεράστια αναστάτωση στα ερασιτεχνικά σωματεία που καλλιεργούν ατομικά αθλήματα.
Άρθρο 89
Η «διαιτησία» των ατομικών αθλημάτων αντιμετωπίζεται χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψη η ιδιομορφία και οι διαφορετικές ανάγκες των αθλημάτων αυτών. Το σχέδιο νόμου περιορίζεται στην παραπομπή στις διατάξεις των άρθρων που αφορούν
την διαιτησία των ομαδικών αθλημάτων χωρίς να λαμβάνονται υπ’ όψη οι ιδιαιτερότητες των ατομικών αθλημάτων.
Είναι αναγκαία η θέσπιση διατάξεων ειδικά για τα ατομικά αθλήματα. Μεταξύ των άλλων πρέπει να προβλέπεται ότι οι Σύνδεσμοι Κριτών πρέπει να είναι αντίστοιχοι με τις Ενώσεις κάθε αθλήματος.
Κεφάλαιο 11ο, καταπολέμιση του ντόπινγκ
Άρθρο 97 επομ.
Η διάταξη του άρθρου 97 μικρή σχέση έχει με διάταξη ουσιαστικού δικαίου αφού δεν θέτει κανόνα δικαίου αλλά εξιστορεί και επαναλαμβάνει τους υφιστάμενους κανόνες και εντελώς αδόκιμα παραπέμπει σε διατάξεις Υπουργικής Απόφασης (!) και μάλιστα αμφίβολης συνταγματικότητας, λόγω έλλειψης σχετικής νομοθετικής εξουσιοδότησης, στις οποίες δίδει τυπική ισχύ (!) μεγαλύτερη αυτής των σχετικών διατάξεων του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου.
Η έκδοση της ανωτέρω υπ’ αριθ. 3656/17.2.2012 (ΦΕΚ Β΄343) Υπουργικής Απόφασης επέφερε σημαντική σύγχυση στη διαδικασία αντιντόπινγκ αφού παρέσχε στο ΕΣΚΑΝ αρμοδιότητες που δεν προέβλεπε η ισχύουσα κατά τον χρόνο έκδοσής της νομοθεσία (Ν.2725/1999) και τις οποίες δεν παρέχει ούτε η νέα περί ΕΣΚΑΝ διάταξη του σχεδίου νόμου.
Τα προβλήματα που προκαλεί η ανωτέρω Υπουργική Απόφαση είχαν επισημανθεί από τον ΣΕΓΑΣ με σχόλια που υπεβλήθησαν στην Γεν. Γραμματεία Αθλητισμού, προ της υπογραφής της, με το υπ’ αριθ. πρωτ. 195/19.1.2012 έγγραφο προς την ΕΟΕ και επιβεβαιώθηκαν κατά την εν συνεχεία εφαρμογή των διατάξεών της.
Το υπό εξέταση νομοσχέδιο αντί να θεραπεύσει τα προβλήματα που προκαλεί η σύγχυση αρμοδιοτήτων και η σύγκρουση των διατάξεων της Υπουρ. Απόφασης με τις διατάξεις του ισχύοντος κατά την έκδοσή της νόμου, καθώς και με τις εφαρμοζόμενες από τις αθλητικές ομοσπονδίες σχετικές διατάξεις των Διεθνών Ομοσπονδιών (όπως η IAAF) και της WADA, παραπέμπει στις διατάξεις της Υπουργικής Απόφασης, επαναλαμβάνοντας κάποιες και παραλείποντας κάποιες άλλες, χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψη τις εξελίξεις που έχουν επέλθει στον τομέα του αντιντόπινγκ (πχ αφύσικη διακύμανση του αιματολογικού ιστορικού).
Ο νομοθέτης προτίμησε να μην διαταράξει το καθεστώς που καθιέρωσε η ανωτέρω απόφαση, ενώ θα μπορούσε να περιλάβει στον νόμο τις ουσιαστικές
διατάξεις αυτής και να διατηρήσει σε ισχύ εκείνες τις διατάξεις της Υ.Α. που αναφέρονται σε διαδικασίες, μηχανισμούς και συστήματα, προς αποκατάσταση της ασυνέπειας σε σχέση με την έκταση της νομοθετικής εξουσιοδότησης του Ν. 3516/2006.
Άρθρο 99
Απαιτείται επανεξέταση της έκτασης των αρμοδιοτήτων του ΕΣΚΑΝ σε συνδυασμό με τα αναφερόμενα στην υπ’ αριθ. 3956/2012 Υπουργ. Απόφαση.
Άρθρο 101
Η διάταξη είναι ατελής εν όψει και της πλήρους αδυναμίας του ΕΟΦ να παρακολουθεί και να ελέγχει μεγάλο αριθμό σκευασμάτων.
Πρέπει να επισημανθεί ότι για τα συμπληρώματα διατροφής (πολλά από τα οποία περιέχουν κρυφά απαγορευμένες ουσίες) δεν απαιτείται έγκριση του ΕΟΦ, ούτε ιατρική συνταγή.
Κεφάλαιο 13ο, αθλητική δικαιοσύνη
Άρθρο 105
Η ειδική αναφορά στις υποθέσεις ντόπινγκ δεν δικαιολογείται, πολλώ μάλλον αφού γίνεται επίκληση της υπ’ αριθ. 3956/2012 Υπουργικής Απόφασης, η οποία ρυθμίζει διεξοδικότατα τα θέματα.
Άρθρο 106
Καίτοι δεν αφορά τον ερασιτεχνικό αθλητισμό η διάταξη είναι ασαφής και γεννά ερωτήματα για τον ρόλο των επιτροπών επίλυσης (πρωτοβάθμια – δευτεροβάθμια) αφού αρμόδια είναι τα Δικαστήρια.
Επίσης το θέμα της εκτελεστότητας των αποφάσεων είναι ασαφές, όπως και η επιβολή των κυρώσεων.
Άρθρο 107
Τήρηση Φιλάθλου Πνεύματος – ΕΦΙΠ
Το σχέδιο νόμου ακολουθεί την πεπατημένη της αναγνώρισης και διατήρησης της Επιτροπής Φιλάθλου Πνεύματος, η ύπαρξη της οποίας δεν κρίνεται αναγκαία αφού υπάρχει πλήρες νομικό πλαίσιο πειθαρχικού δικαίου στο σύνολο των αθλητικών ομοσπονδιών που προβλέπει τόσον τα παραπτώματα και τις κυρώσεις όσον και τα αρμόδια για τον έλεγχο και την επιβολή των κυρώσεων όργανα.
Η ΕΦΙΠ, προβλεφθείσα από τον νομοθέτη της δεκαετίας του 1950, αποτελεί αναχρονιστικό θεσμό, όμοιος του οποίου δεν υφίσταται στις άλλες χώρες του Ολυμπιακού Κινήματος, αφού τόσον η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή όσον και οι εθνικές Επιτροπές προβλέπουν την λειτουργία Επιτροπών Ηθικής και Δεοντολογίας των οποίων η λειτουργία δεν συγχέεται με την λειτουργία των Πειθαρχικών Οργάνων των Ομοσπονδιών.
Επίσης, διατηρείται η ασάφεια και η αοριστία περί του τι συνιστά παράβαση των αρχών του φιλάθλου πνεύματος και των παραδόσεων του αθλητισμού και του ολυμπιακού ιδεώδους καθώς δεν προσδιορίζεται το περιεχόμενο αυτών των εννοιών. Μέχρι σήμερα η γενικότητα της διατύπωσης είχε σαν αποτέλεσμα την επιλεκτική ανάμειξη της Επιτροπής επί στοχευμένων περιπτώσεων, δημιουργώντας την εντύπωση άδικης αντιμετώπισης προς εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων.
Άρθρα 108, 109, 110
Αφορούν τις ομοσπονδίες ομαδικών αθλημάτων και όχι των ατομικών όπως ο ΣΕΓΑΣ.
Άρθρο 111
Με την διάταξη αυτή καταργείται σιωπηρά το Ανώτατο Συμβούλιο Επίλυσης Αθλητικών Διαφορών (ΑΣΕΑΔ) και συστήνεται ένα νέο όργανο η Ανώτατη Επιτροπή Αθλητικής Διαφάνειας (ΑΕΑΔ) καθώς και ένα Συμβούλιο Εισηγητών που λειτουργεί στα πλαίσια της ανωτέρω Επιτροπής, το οποίο αποφαίνεται για το αν μια υπόθεση είναι «σοβαρή» ώστε να δικαιολογείται η εξέτασή της από την ΑΕΑΔ.
Η ΑΕΑΔ είναι αρμόδια να κρίνει, μόνο για παράβαση νόμου και πλάνη περί τα πράγματα, αποφάσεις των δευτεροβαθμίων οργάνων των Ομοσπονδιών υπό την προϋπόθεση ότι αυτές θα αφορούν σοβαρές υποθέσεις αθλητικής διαφάνειας, βίας ή ντόπινγκ (δηλαδή, υποθέτουμε, των άρθρων 90, 95, 97, 101, 102, 103, 104) οι οποίες θα έχουν κριθεί ως τέτοιες από το Συμβούλιο Εισηγητών;
Με δεδομένο ότι τα άρθρα 108, 109 και 110 περί Δικαιοδοτικών (Πειθαρχικών) Συμβουλίων αφορούν μόνον τις Ομοσπονδίες των ΟΜΑΔΙΚΩΝ αθλημάτων, φαίνεται ότι η Ανώτατη Επιτροπή Αθλητικής Διαφάνειας δεν είναι αρμόδια για την εκδίκαση προσφυγών είτε κατά αποφάσεων Διοικ. Συμβουλίου αθλητικών ομοσπονδιών και ενώσεων, είτε αποφάσεων οργάνων των ανωτέρω ομοσπονδιών και ενώσεων ΑΤΟΜΙΚΩΝ αθλημάτων.
Η ανωτέρω ρηξικέλευθη ρύθμιση προκαλεί σημαντικό κενό και ποικίλα προβλήματα, πολλώ μάλλον αφού το σχέδιο νόμου δεν περιέχει ρήτρα υπαγωγής των αθλητικών διαφορών στη διαιτησία αθλητικών οργάνων, όπως προβλέπει η καταργούμενη διάταξη του άρθρου 131 του Ν. 2725/1999. Φαίνεται ότι ο νομοθέτης αφήνει την επίλυση των αθλητικών διαφορών των ατομικών αθλημάτων στα Πολιτικά Δικαστήρια.
Άρθρο 116
Η διάταξη της παραγ. 3 του άρθρου 116 περί ειδικής αθλητικής αναγνώρισης, θα προκαλέσει τεράστια αναστάτωση, αφού θα απαιτηθούν νέες αναγνωρίσεις για όλα τα αθλητικά σωματεία, ενώσεις και αθλητικές ομοσπονδίες. Ανεπάρκεια Υπηρεσιών Γ.Γ.Α.
Άρθρο 117
Ασαφής διάταξη».
Πηγή: segas.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου